روستای گردشگری سرچشمه در ابوالفارس, رامهرمز, دارای چشمه های بسیار آب شیرین, و آبشار های زیبا با محیطی فوق العاده, در نزدیگی یک امامزاده به نام سید جمال الدین حسین قرار دارد.
عکس های ارسالی از جناب آقای امیر جنیدی
منبع:
ما را در پیام رسان سروش دنبال کنید
فرهنگی تبلیغات اسلامی رامهرمز
آتشکوه یا کوه آتشین رامهرمز از جاذبه‌های گردشگری رامهرمز می‌باشد که در فهرست میراث ملی نیز ثبت شده است. این کوه در جاده رامهرمز به سمت رود زرد و در مسیر خدیجه و ماماتین بعد از روستای گنبد لران، قرار دارد و از گذشته‌های دور تا کنون شبانه روز می‌سوزد، از قدیم مردم محلی به این کوه “تشکوه” می‌گویند. به گفته‌ی کارشناسان زمین شناسی دلیل شعله ور شدن آتش کوه، گوگرد موجود در زمین و متصاعد شدن گاز طبیعی از عمق زمین به سطح است. گازهای هیدرکربوری از لایه های مختلف زمین عبور می کنند و از هر درز و شکافی در سطح زمین به بیرون شعله ور می‌شوند به طوری که در شب، نور سوختن این گاز بیشتر دیده می‌شود. در مجاورت تشکوه به دلیل وجود گاز متصاعد شده در هوا نمی توان آتش دیگری روشن کرد.
خروج گاز از درز وشکاف هاى ساختار سطحى میدان نفتى ماماتین در جوار روستاى گنبد لران شهرستان رامهرمز یک اثر ژئوتوریسمى جذاب دیدنى و تماشایى خلق کرده است که دل هر بیننده اى را به وجد مى آورد وچشمانش را خیره مى کند. در این محل گازهاى هیدروکربورى از پیچ وخم لایه هاى چین خورده زمین گذر مى کنند،خود را به سطح زمین مى رسانند،شعله ور مى شوند،به هرسویى زبانه مى کشند وخرمنى از شعله هاى رنگین آتش داغ فروزان وخروشان را به نمایش در مى آورند .چشمه هاى گازى گنبد لران این نگین سرخ فام انگشترى سبز دشت ودمن منطقه ماماتین یکى از جاذبه هاى گردشگرى زمین شناسى کم نظیر مناطق نفت خیز جنوب ایران به حساب مى آید.
میدان نفتى ماماتین اولین منطقه خوزستان است که بعلت تراوشات متعدد سطحى مورد توجه کاوشگران اولیه نفت واقع شده است. این میدان در 10 کیلومترى شمال خاورى شهرستان رامهرمز و 100 کیلومترى شمال خاورى اهواز در بین و در امتداد محورى میدان هاى نفتى هفتکل و پارسى قرار دارد. به دلیل وجود همین چشمه های نفتی، ژرژبرنارد رینولدز (نماینده دارسی و فرمانده عملیات حفاری درایران) پس از ناکامی در غرب ایران (منطقه چیا سرخ) متوجه مناطق جنوب غربی ایران شد و در ماه سپتامبر1907 میلادی دو حلقه چاه در منطقه ماماتین حفر نمود.
سابقه تاریخى
آتش هاى جاودان محل نشت گازهاى طبیعى هستند که به طریقى آتش گرفته اند و مدتها سوخته اند و در حال حاضر آثار و بقایاى سوختگى در سنگهاى مجاور محل نشت دیده مى شود. در کیش ایرانیان باستان اینگونه آتش ها مقدس بوده و آنرا به زبان پهلوى اخورایشنیک مى نامیده اند. به زبان زرتشتى زوهیات به معنى آتش جاویدان جهنم خوانده شده است که محل نشت گاز به سطح زمین و به عبارتى قبلا آتش جاودان بوده است. چشمه های گازی گنبد لران نیز یکى از این آتش هاى جاودان مى باشد که از گذشته دور تاکنون، درحال سوختن می باشد. این اثر دائمى و همیشگى از یک سو به دلیل شعله هاى مشتعل و ازسوى دیگر به دلیل آنکه آثار و شواهد هیدروکربورى در سطح زمین را نشان مى دهد، یک اثر ژئوتوریسمى ارزشمند و گرانبها در ایالت زمین شناسى و زمین ساختى زاگرس به حساب مى آید که نه تنها براى زمین شناسان بلکه براى همه علاقمندان به طبیعت جذاب و دیدنى مى باشد. در زیر، این جاذبه زمین شناسى که از دیدگاه تازه ژئو توریسمى (گردشگرى زمین شناسى) داراى اهمیت ویژه اى مى باشد، معرفى مى گردد.
موقعیت جغرافیایى
چشمه هاى گازى گنبد لران در شرق شهرستان رامهرمز در فاصله تقریبى 6 کیلومترى جنوب شرق ماماتین در کنار جاده آسفالته رامهرمز–روستاى ابوالفارس، به مختصات جغرافیایى E494843 طول شرقى و E311625 عرض شمالى واقع شده است و ارتفاع آن از سطح دریا 441 متر مى باشد.
ژئوتوریسم چشمه های گازی گنبد لران
در این محل شعله های رنگین آتش سوزان و فروزان همچون سیلی خروشان از دامنه هاى تپه هاى مارنى بیرون مى زند. چندین تپه که در آغوش هم خفته اند در آتشی سرخ و سوزان می سوزند. رنگ ویژه تپه ها، آنها را از مناظر اطراف مجزا کرده , اطراف هاله آتش، سوخته و دود زده است. سازندهاى تشکیل دهنده تپه ها (سازند تبخیرى گچساران و سازند مارنى میشان) در اطراف هاله سوخته و پخته شده اند به طورى که پاى فرد به راحتى در آن فرو مى رود. از کمرکش تپه ها تا اوج آنها زمین گرم و داغ بوده و در بخش هاى خاموش شده (گچ ترش غیر فعال) آثار و شواهد بلورهاى گوگرد به چشم مى خورد. تغییر و تبدیل تدریجى فرایند گچ ترش فعال به گچ ترش غیر فعال به طور کامل مشخص مى باشد.
عکس های ارسالی از جناب آقای امیر جنیدی
منبع:
ما را در پیام رسان سروش دنبال کنید
فرهنگی تبلیغات اسلامی رامهرمز
این آبشار که از چشمه ای در حوالی روستای سرتنگ رامهرمز سرچشمه می گیرد به بلندای ۱۲ متر و عرض ۴ متر می باشد ، آب آن شیرین و در رشته کوه های زاگرس در شمال رامهرمز در منطقه ای زیبا و کوهستانی به نام ابوالفارس در روستای نوران که از بزرگترین تولید کنندگان نفت و گاز کشور واقع است ، فاصله آن تا رامهرمز ۶۰ کیلومتر است و محیط سنگی آبشار پوشیده از فسیل های جانوری و گیاهی است . بی شک توف نوران یکی از بزرگترین آبشارهای کشور است ؛ با توجه به خشکی کوه های زاگرس در منطقه خوزستان وجود و وفور چنین آبی توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند . این منطقه محلی مناسب برای تبدیل به منطقه نمونه گردشگری است .
در کنار آبشار نوران یا گدارپهن چند گور دخمه بسیار قدیمی در ارتفاع کوه وجود دارد.
طبیعت فوق العاده ١ساعت پیاده روی از بین درختان و از عرض رودخانه و حوضچه های از اب که عمق بسیار زیادی دارند و شنا در ان ممنوع است.
عکس ها ارسالی از آقای امیر جنیدی
منبع:
این سه آبشار به فاصله حدود 500 متری از هم در منطقه کمپ « جوبجی » رامهرمز واقع اند و در تپه های اطراف محیطی سرسبز با انبوه درختان کنار «Konar» در 2 کیلومتری رامهرمز روستای جوبجی، چندین آبشار و درختای انجیر وحشی, سد خاکی پرورش ماهی, تنوع پرنده ها.
تصاویر مربوط به آبشار آب محک و منظقه جوبجی می باشد :
عکس ها ارسالی از آقای امیر جنیدی
ما را در پیام رسان سروش دنبال کنید
فرهنگی تبلیغات اسلامی رامهرمز
عمارت صمیمی (باغ صمیمی) یا باغ امیر سپهدار از باغ‌های سکونتی _حکومتی دوره قاجار است که به عنوان حاکم نشین شهرستان رامهرمز استفاده می‌شد، و متاًثر از باغ‌های فرنگی ساخته شده است. این باغ شامل عمارت اندرونی است. عمارت به عنوان فضای ورودی بوده و در بیشتر موارد محل استقرار و سکونت نگهبانان و سایر کارکنان خدماتی صاحب باغ و مهمانانش بوده است. عمارت اندرونی که همان کوشک میانی می‌باشد در دو اشکوب همکف و زیر زمین بنا شده است و محل کارهای حکومتی و دفتر ی بود، در دوران پهلوی این کوشک محل زندگی صاحب وقت باغ اختصاص داشت.
طبقه همکف شامل سرسرا، چهار اتاق و یک سفره خانه است دارای سقفهای گنبدی از نوع چهار بخشی و طاق و تویزه می‌باشد. زیر زمین آن شامل دو اتاق و یک سرسرا است. این بنا دارای خیشخال و بار گیر نیز می‌باشد. این بنا به شهاره ثبت ۹۹۵۶ در سال ۱۲/۶/۱۳۸۰در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
این عمارت در دوره قاجار توسط امیر حسین سپهدار ساخته شد و در دوره پهلوی اول توسط شخصی به نام صمیمی خریداری شد ، این عمارت در محله کیمه« Kimeh » « یوسف آباد رامهرمز واقع است ، در حدود 13000 متر مساحت دارد و دارای باغ با انواع میوه ها از کنار تا نارنج و نخل و ارغوان و…. می باشد . این بنا دارای یک کوشک در دو طبقه است ، ساختمان های الحاقی به آن محل بارگیری و تخلیه کالا و غلّات بوده ؛ این ساختمان دارای یک هشتی بزرگ « اتاقی با گنبد بزرگ که در وسط آن یک حوض بزرگ است » می باشد ؛ این عمارت دو برج بزرگ نگهبانی داشته که یکی از آن ها پابرجاست . در سال های اخیر مرمت خوبی صورت گرفته و به یک مکان دیدنی تبدیل شده است .
عکس ها ارسالی از جناب آقای امیر جنیدی
منبع:
ما را در پیام رسان سروش دنبال کنید
فرهنگی تبلیغات اسلامی رامهرمز
چشمه‌های قیر ماماتین از جاذبه‌های گردشگری شهرستان رامهرمز میباشند که در فهرست آثار ملی نیز به ثبت رسیده‌اند. این چشمه ها که به شکل تنورهای نانوایی میباشند و در دو طرف یک مسیل کم‌آب با مصالحی مانند قلوه سنگ و ملات ساروج قرار گرفته اند، در 25 کیلومتری شمال شرق شهرستان رامهرمز واقع شده اند.این چشمه که به باور اساطیری مردم رامهرمز خون اژدهایی است که در جنگ با اسفندیار رویین‌تن به هلاکت رسید، هنوز از چشمه‌های قیر ماماتین می‌جوشد. بررسی لوح‌هایی که درتخت‌جمشید به دست آمده نشان می‌دهد هخامنشیان از این چشمه‌های قیر ظروف خود را می ساختند.
ده چشمه قیر با مصالحی مانند قلوه سنگ و ملات ساروج در دو طرف یک مسیل کم آب قرار دارند. آب که با نفت ترکیب شده از چشمه‌های سیاه رنگ می‌جوشد و با آب رودخانه ای به نام رود زرد رامهرمز ترکیب می‌شود و در نهایت وقتی از غلظت نفت و قیر آن کم شد به زمینهای کشاورزی می‌رسد. ایرانیان از خون اژدها یا همان قیر جوشیده از زمین برای ساختن بناهای تاریخی و ظروف استفاده می‌کردند. کشف این ظروف ساخته شده از قیر در تپه چغامیش دزفول مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد مسیح نشان می دهد که قیر در بعضی از بناهای تاریخی عیلامی نیز کاربرد داشته است.
روستای گردشگری ماماتین
این روستا به فاصله ۳۶ کیلومتری شمال خاوری رامهرمز واقع شده است . وجود چشمه های قیر جوشان که از اعماق زمین جوشیده و در طرفین رودخانه ماماتین به وفور وجود دارد و همچنین پدیده تشکوه رامهرمز (کوه آتشین) نظر اولین کاشفان نفت را به این منطقه کشاند . مهندسین انگلیسی که به دنبال کشف نفت بودند در این روستا شروع به احداث کارگاه ، اتاق کنفرانس، میادین ورزشی ، حوض آتشنشانی ، برج دیده بانی و ساختمن نمایی جهت استراحت خود و دیگر کارشناسان احداث کردند. ساختار هندی ساختمان سازی آنان که از مصالح گچ کوره و سنگ بوده با ساختمان سازی بومیان منطقه تفاوت زیادی داشت بطوری که سقف بام خانه ها بطور قوسی و با لوله های قطور نفت می باشد که هنوز مردم منطقه از این ساختمان ها استفاده می کنند. چندین حلقه چاه نفت پلمپ شده و حوض جهت ذخیره آب در این روستا وجود دارد.
عکس های ارسالی از جناب آقای امیر جنیدی
منبع:
ما را در پیام رسان سروش دنبال کنید
فرهنگی تبلیغات اسلامی رامهرمز
روستای ماماتین روستای گردشگری است که در 36 کیلومتری شمال شرق رامهرمز قرار گرفته است. مهندسین انگلیسی که دنبال کشف نفت بودند در این روستا شروع به احداث حوض آتشنشانی , کارگاه ،میادین ورزشی , اطاق کنفرانس، ،برج دیده بانی و ساختمن نمایی برای استراحت خود و دیگر کارشناسان ساختند. ساختار هندی ساختمان سازی مهندسان که از مصالح گچ کوره و سنگ بوده با ساختمان سازی بومیان منطقه تفاوت زیادی داشت ,طوری که سقف بام خانه‌ها بطور قوسی و با لوله‌های قطور نفت می‌باشد که هنوز مردم منطقه از این ساختمان‌ها استفاده می‌کنند. نخستین چاه اکتشافی نفت خاورمیانه توسط انگلیسی‌ها در ناحیه ماماتی حفر گردید که عملیات آن متوقف شد. در این روستا چند حلقه چاه نفت پلمب شده و حوض جهت ذخیره آب وجود دارد. روستای ماماتین مجموعه ای از آثار و بناها و ابزار باقی مانده از انگلیسی‌ها در دوره اکتشاف نفت است. این روستا شامل خانه,کلیسا، اصطبل، سایت اداری و … است که برخی نیمه مخروب و برخی با تغییر فضای درونی به محل سکونت روستاییان محلی تبدیل شده است. این روستا دارای جاذبه هایی مثل تشکوه و چشمه‌های قیر می‌باشد.
رامهرمز‌در95 کیلومتری خاور اهواز قرار گرفته و منسوب‌به‌هرمز ساسانی است. بررسی های باستان‌شناسی استقرار انسان در دشت رامهرمز را حد اقل تا هزاره ششم پیش از میلاد مشخص نمود.علاوه بر کشف آثاری مربوط به دوره عیلامی شواهد مربوط به شکوفایی منطقه در دوره ساسانی و اسلامی نیز یافت شده است. شهرستان رامهرمز در سال های اخیر مجددا اهمیت گذشته خود را به دست آورده و رو به توسعه و ترقی نهاده و امروزه از شهرستان‌های مهم استان خوزستان به شمار می‌رود. در بعضی از روستاهای این شهرستان قالی بافی، جاجیم بافی، خورجین بافی و سیاه چادر به صورت محدود بافته می شود که صرفاً جنبه خود مصرفی دارد. از آثار منطقه رامهرمز می توان تل گستر، تل برمی، قلعه داو دختر، قلعه عظیم یزدگرد و مختارک، سد تاریخی جره(سارو)، بقعه علمدار و قدمگاه امام رضا(ع)، باغ صمیمی، خانه امیر مجاهد و بقعه سید حسین زاهدون را نام برد.
مکان های دیدنی و تاریخی
از مکان‌های‌دیدینی و تاریخی شهرستان رامهرمز می توان تل گستر، تل برمی، قلعه داو دختر ، قلعه عظیم یزدگرد و مختارک، سدتاریخی جره(سارو)، بقعه‌علمدار و قدمگاه‌امام رضا(ع)، باغ صمیمی، خانه امیر مجاهد و بقعه سید حسین زاهدون را نام برد.
صنایع و معادن
در مرکز شهرستان رامهرمز کارخانه‌های تولید قیر سازی، آجر و آهک پزی و تولید گچ وجود دارد که به صورت بخش خصوصی دایر شده است. معادن گچ در شمال رامهرمز در ابتدای راه رامهرمز به ایذه قراردارد که به طریقه مکانیکی مورد بهره برداری قرار می گیرد.
کشاورزی و دام داری
اقتصاد رامهرمز براساس زراعت، دام‌داری، باغ‌داری و کارگری بنا نهاده شده است. کشاورزی در این شهرستان به صورت سنتی انجام می گیرد و کشاورزی مدرن و مکانیزه در هیچ جای این شهرستان مشهود نیست. نوع کشت بیش تر آبی بوده و کشت دیم فقط به گندم و جو اختصاص یافته است. منابع آب کشاورزی، رودخانه و چشمه و در بعضی از روستاها چاه‌های عمیق و نیمه عمیق‌هستند. ازعمده تولیدات کشاورزی این شهرستان می توان گندم، جو، یونجه، خرما و تره باررا نام برد. دام‌داری نیز در این شهرستان به صورت سنتی در کنار کار و کشاورزی انجام می‌گیرد. مناطق شمالی، خاوری و جنوب خاوری این شهرستان مناسب ترین مراتع برای چرای دام های این شهرستان هستند. از جمله چراگاه «چهل پلکانی» در شمال رامهرمز که ایلات و عشایر کوچ رو در فصل پاییز و زمستان به این منطقه وارد می شوند قابل ذکر است. فراورده های دامی و گوشت رامهرمز از جمله صادرات این شهرستان به منطقه به شمار می رود.
مشخصات جغرافیایی
شهرستان رامهرمز با 4257 کیلومتر مربع مساحت در خاور استان خوزستان واقع شده که از شمال به شهرستان های ایذه و مسجد سلیمان، از خاور به استان کهکیلویه و بویراحمدی، از باختر به شهرستان اهواز و از جنوب به شهرستان بندر ماهشهر محدود است. مرکز آن شهر رامهرمز است که با 3/7 کیلومتر مربع مساحت در 100 کیلومتری خاور اهواز بین 31 درجه و 16 دقیقه ی پهنای شمالی و 49 درجه و 37 دقیقه ی درازای خاوری نسبت به نصف‌النهار گرینویچ قرار دارد و بلندی آن از سطح دریا 160 متراست. آب و هوای رامهرمز گرم بوده و رودخانه جراحی از خاور رامهرمز می گذرد. رامهرمز بر سر چهارراهی قرار گرفته است.
راه آسفالته به سوی جنوب خاوری به درازای 90 کیلومتر تا بهبهان
راه آسفالته به سوی شمال خاوری به درازای 57 کیلومتر تا باغملک (جانکی)
راه آسفالته اصلی به سوی جنوب باختر تا راه اصلی آسفالته اهواز – بندر ماهشهر به درازای 39 کیلومتر
راه اصلی به سوی شمال باختری به درازای 15 کیلومتر
فاصله هوایی شهرستان رامهرمز تا تهران 552 کیلومتر است.
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
رامهرمز نام شهری از بناهای هرمز پادشاه ساسانی در حوالی شوشتر است که در قدیم به آن «سمنگان» می‌گفته‌اند که آن را ساده کرده، «رامز» و منسوب به آن جا را «رامزی» و «رامی» می‌گویند. یاقوت حموی می گوید که رامهرمز متشکل از دو کلمه رام (به پارسی یعنی مقصود) و هرمز (نام یکی از خسروان ساسانی) بوده است. برخی می گویند رامهرمز نامی کوتاه شده از رامهرمزاردشیر بوده و این شهری است نام دار در خوزستان و عامه مردم خوزستان این شهر را رامزی گویند. برخی نیز گفته اند به دلیل بنا شدن شهر رامهرمز در دوره هرمز ساسانی نام این شهر رامهرمز شده است. در جغرافیای تاریخی قدمت خوزستان را بیش از 6000 سال می دانند و پیدایش قدیمی ترین تمدن بشری در شوش مشخص گردیده و در دوران هخامنشیان و اشکانیان و ساسانیان نه تنها بر عظمت منطقه افزوده گشت بلکه شهرهایی نیز در آن دوران ایجاد شده که بدون شک رامهرمز یکی از آن شهرهابوده است. ویرانه های «اسک» بین راه رامهرمز و ارجان در راه بهبهان و ویرانه های «طاق نصرت» به جای مانده از دوره ساسانی در شهر رامهرمز، گذشته پرشکوه تاریخی آن را نشان می دهد. در قرن 4 هـ . ق رامهرمز به سبب کرم ابریشمی که در آن به عمل می آمد و به دیگر نقاط صادر می شد شهرت جهانی داشت. شهرستان رامهرمز در سال های اخیر مجددا اهمیت گذشته خود را به دست آورده و رو به توسعه و ترقی نهاده و امروزه از شهرستان های مهم استان خوزستان به شمار می رود.
آبشار توف نمکی، رامهرمز در استان خوزستان واقع است. در امتداد یک جاده مال رو که از منطقه کمپ رامهرمز شروع می شود به سمت کوه‌های ابوالفارس « باب الفارس » در فاصله تقریباً 15 کیلومتری رامهرمز آبشاری زیبا که محیط بالا دست آن را درختان انجیر و پیچک پوشانده‌اند به نام توف انجیر خودنمائی می کند . آب دریاچه بزرگ این آبشار که به طول 60 متر و عرض 20 متر است بسیار شور است و ماهی های شورآبی به وفور در آن یافت می شود ، در کنار این آبشار یک چشمه ی کوچک گوگردی وجود دارد . راه دوم دستیابی به این آبشار و دریاچه اش از مسیر روستای نمره 9 ابوالفارس است .
